No worry, chicken curry

Zo, de eerste fotootjes staan er op. Het duurt wel jaren, want het internet stamt hier net als de meeste gebouwen zo’n beetje uit de middeleeuwen..

Natuurlijk wel weer heel veel avonturen beleefd!

We vertrokken zaterdag vroeg met de bus naar Pokhara, vanaf daar zou onze trekking starten. Nu is de gemiddelde Nepalese bus niet veel meer dan een blik op wielen. Daarbij zijn de wegen ook niet al te best. Heel erg comfortabel was het dus niet, maar gelukkig duurde het maar 7 uur. Kathmandu nog niet uit of we stuitten op het eerste ongeluk, iemand had de electriciteitsmast omgereden. Gelukkig hielden de locals de draden omhoog, zodat het verkeer eronder door kon.

Verderop ook nog zo'n ander half uur moeten wachten omdat een brommer tegen een blik op wielen was aangereden. Helaas heeft de brommer rijdende Nepalees dit met de dood moeten bekopen.

Uiteindelijk zelf wel veilig in Pokhara beland.

De volgende ochtend zaten we niet helemaal uitgeslapen aan ons ontbijt, we waren namelijk getuige van een heftige echtelijke escapade tussen de man van het guesthouse en zijn vrouw. Ook de potten en pannen zijn er niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

Daarna wel samen het Himalaya gebergte getrotseerd. Nu moeten we er helaas wel bij zeggen dat de route die wij hebben gelopen ook wel spottend de babyroute wordt genoemd. Maar wij vinden onszelf behoorlijke bikkels (wel bikkels met zere beentjes, dat terzijde). Het was in de bergen echt prachtig (zie de foto’s als bewijs)! We hebben overnacht in de meest kneuterige guesthouses en veel interessante mensen ontmoet onderweg. Tijdens de tocht hebben we Uttar meegenomen, een alleraardigste man van rond de 50, die de hele route fluitend heeft belopen. Hij was erg goedlachs en dat was aanstekelijk. Zijn favo uitspraken waren: No worry, chickencurry en allus koed? En als klap op de vuurpijl: No wife, no life. Dit herhaalde zich helaas wel zo’n 100 keer per dag (nee, we overdrijven, het was maar 95 keer).

Na de laatste dag lopen (helaas zonder hotspring, lang verhaal...) heerlijk uitgerust in Pokhara onder het genot van een welverdiende cocktail!

De volgende dag Pokhara ontdekt samen met Paul (ontmoet in de bergen). Op onze weg naar World Peace, ookwel Peace Pagoda, heeft ook Ier Barry zich bij ons gevoegd. De rest van de dag hebben we met z'n vieren doorgebracht met een potje pool als afsluiter.

Gister, na weer een fijne busreis, weer in Kathmandu beland. Vandaag met Jacobine op pad geweest in Sankhu. Waar we te gast waren in twee Nepalese gezinnen. Eindelijk dus ook een stukje van de cultuur binnenshuis mogen proeven! Een erg leuke dag, met een gezellig etentje als afsluiting!

Nog veeeeel te veel plannen voor de laatste dagen Nepal, dus dat wordt proppen!

Wordt vervolgd......